Setiap hari yang lelah anakku
engkau rebah di pangkuan ibu
pergimu gelap yang lelap
pulangmu senja pun terlelap.
Di permulaan yang kelam
dan di penghujung yang kelam
di tengah-tengah
cahaya menerangi dan menemani
selagi tak mengah kautuntut ilmu
selagi tak muak kautekuni ilmu
selagi tak jelak kauamalkan ilmu
dalam gelap tak rasa sunyi
dalam gelap tak rasa bersendiri!
No comments:
Post a Comment